Wiosną szczególnie przypominamy sobie o dodatkowym obszarze opieki nad czworonogami, jaki jest zabezpieczanie przed inwazją kleszczy. W rejonie,
w którym mieszkam – okolice Warszawy – to zdecydowanie czas, kiedy można zarówno na psach, jak
i u koni zaobserwować te pajęczaki po spacerach.

Materiał powstał w ramach współpracy reklamowej. 

Gęsto futro zawsze jest wyzwaniem i niestety zwiększa ryzyko, że nie zauważymy mikroskopijnych larw czy nimf. Ponieważ mam stado psów, to jest też ryzyko, że podczas wspólnego odpoczywania kleszcze mogą przewędrować na innego osobnika, a kiedy psy leżą na łóżku – zwiększa się też ryzyko, że kleszcza znajdziemy nie tylko na psach, ale i na sobie. 

Urządzenie można stosować u zwierząt niezależnie od wieku czy stanu fizjologicznego (też u szczeniąt/kociąt i ciężarnych oraz karmiących suk), nie zawiera ona żadnych substancji chemicznych, więc nie ma ryzyka ani dla zwierzęcia, ani dla osób mających z nimi bezpośredni kontakt. Fale o częstotliwości około 40 000 Hz nie są słyszalne dla ludzi ani zwierząt.

Urządzenie według opisu producenta jest lekkie, odporna na warunki zewnętrzne, w tym na wilgoć, chroni przez 310 dni (czyli jeśli zaczniemy korzystać wiosną, to starczy na cały sezon „kleszczowy”), dając promień ochrony 1,5 metra wokół zwierzęcia i może być stosowane w domu oraz na zewnątrz. Zasilane jest baterią litową niewymienną. Producent deklaruje, że skuteczność produktu była testowana na Uniwersytecie w Mediolanie.  

Przejrzałam dane literaturowe dotyczące testów urządzeń ultradźwiękowych. Publikacji jest kilka. Testy były prowadzone w różnych krajach w warunkach laboratoryjnych oraz z udziałem opiekunów zwierząt. Wnioski, co do skuteczności ultradźwięków jako repelentów różne, do ponad 90% skuteczności, w badaniach laboratoryjnych oraz przy testowaniu przez użytkowników. 

W mediach często można znaleźć dyskusje jakie kolory ubrania przyciągają/odstraszają kleszcze i czy warto się kierować kolorami ubrań, jeśli wiadomo, że kleszcze kolorów nie widzą. Mój wybór ciemnego umaszczenia do testu powodowany był po pierwsze tym, że na ciemnej sierści trudniej wypatrzyć kleszcza, a po drugie ciemne psy szybciej się nagrzewają na słońcu, a na ciepło i zapach kleszcze reagują. Chihuahua jest też niewielką rasą, więc bieganie w wyższej trawie powoduje, że praktycznie cały pies jest dostępny dla „desantu kleszczy”. Pies mimo wieku (8 lat) lubi aktywnie eksplorować teren, węszyć i bawić się, także tarzać w trawie. Na porannych spacerach trawy nadal były wilgotne od rosy.

Instrukcja obsługi jest bardzo prosta i bez problemu można sobie poradzić z uruchomieniem urządzenia, przycisk kontroli jest widoczny. Wskazany jest też właściwy sposób zawieszenia. Dobrym rozwiązaniem jest długodziałająca bateria, której nie trzeba wymieniać – opiekun mógłby zapomnieć o konieczności wymiany. Urządzenie faktycznie nie emituje dźwięków słyszalnych dla ludzi czy zwierząt, żadne z moich psów nie reagował na nie będąc w pobliżu psa testującego. Jak wspomniałam chihuahua jest mały, więc odstraszacz regularnie narażony był na wilgoć i zachlapanie podczas spacerów, pies normalnie był aktywny, bawił się i nie wpływało to negatywnie na mocowanie urządzenia. Łatwo jest je też przetrzeć. Nie korzystaliśmy z urządzenia w domu. 

Redaktor naczelna magazynu Pies Rasowy.

Doktor nauk weterynaryjnych, lekarz medycyny weterynaryjnej, absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz Studium Doktoranckiego przy Wy-dziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie. Od 2006 r. pracuje naukowo na stanowisku adiunkta w Katedrze Higieny Żyw-ności i Ochrony Zdrowia Publicznego IMW SGGW w Warszawie. Interesuje się tematyką nowej żywności, badaniami konsumenckimi, zagadnieniami One Health i wpływem produkcji żywności na klimat. Pasjonatka kynologii, jeździectwa oraz teatru.